Zakazy i ograniczenia dotyczące umieszczanie reklam na zabytkach mogą być wprowadzone poprzez ustanowienie parku kulturowego, który jest jedną z form ochrony zabytków (art. 7, 16 i 17 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami).
Nie na każdym terenie jednak istnieje potrzeba i uzasadnienie dla tworzenia parków kulturowych. Kwestie związane z umieszczaniem reklam na zabytkach mogą być regulowane w uchwałach reklamowych będących aktami prawa miejscowego.
Umieszczanie urządzeń technicznych, tablic reklamowych lub urządzeń reklamowych oraz napisów na zabytku wpisanym do rejestru wymaga pozwolenia wydanego przez wojewódzkiego konserwatora zabytków (art. 36 ust. 1 pkt 10 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami).
Pozwolenia wydaje się na wniosek osoby fizycznej lub jednostki organizacyjnej posiadającej tytuł prawny do korzystania z zabytku wpisanego do rejestru, wynikający:
- z prawa własności,
- z użytkowania wieczystego,
- z trwałego zarządu,
- z ograniczonego prawa rzeczowego,
- ze stosunku zobowiązaniowego.
Uzyskanie pozwolenia od wojewódzkiego konserwatora zabytków na podjęcie robót budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru nie zwalnia z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę lub zgłoszenia, w przypadkach określonych przepisami prawa budowlanego. Na terenach objętych uchwałą reklamową pozwolenie konserwatora na umieszczenie reklamy na zabytku musi uwzględniać regulacje zawarte w uchwale reklamowej.
